Ik lig al bijna 4 weken op m’n bankje. Geopereerd aan mijn voet. Ik dacht ach dat duurt 2 weken en dan ga ik er weer voor. Niet dus. Ben vorige week vrijdag naar Nordhorn geweest, vissoep eten bij de La NUOVA Gondola, heerlijk!!! In al mijn overmoed nog even de lokale winkels bezoeken en toen? Toen lag ik er gewoon weer 2 dagen uit. Paracetamolletje geprobeerd maar dat hielp helemaal niets. Ik heb wel wat anders zei mijn man. Ieneminie tabletje maar ik ben nogal huiverig als het gaat om pijnstillers. Is niets zei hij, diclofinacje, lage dosering. Nou dat hielp, kon de hele wereld weer aan, dacht ik.  Bleek later dat ie mij een morfinetabletje had gegeven. Kan me voorstellen dat mensen daar gewend aan raken.

So far so good, ik had al lang weer iets moeten schrijven maar je weet hoe dat gaat, druk, druk, druk. En als je dan van alles wilt en denkt te moeten maar ineens niets meer kunt dan kom je jezelf tegen. Ik moet eigenlijk beter weten want een aantal jaren geleden ben ik geopereerd aan een hernia. Dacht ik ook na 2 weken weer te gaan werken. Mijn man zei cynisch: ‘Moet je doen meid, niets aan het handje, al dat gezeur van dokters dat je rust moet houden, allemaal onzin’. ‘Tot zo’ zei hij toen ik in de auto stapte. Mooi niet, dacht ik. Ik kan dat. Anderhalf uur later was ik terug, op het bankje, beentjes omhoog, paracetamol geslikt, kopje thee, je kent het wel.

Mijn familie wordt onderhand stapelgek. Ze kunnen me het huis wel uitkijken. En terecht. Ik ben nu eenmaal geen leuke patiënt. Ik wil van alles doen en dat gaat gewoon niet. Dan krijg ik weer pijn en moet ik gaan liggen. Dus moet een ander het doen. Toch? Zo is dat nu eenmaal, vind ik. En ik zie de hele dag van alles wat gedaan moet worden.

Bij mij in huis denkt men daar toch iets anders over. ‘Mam, als je gewoon regelmatig rust neemt genees je misschien wel sneller’. Of wij zijn je familie, niet je personeel’ hoor ik ook regelmatig. Ben ik echt zo vervelend? En hoe ben ik dan in de salon? Als ik niet ziek ben?

Daar ga ik dan maar eens over nadenken. Ik heb toch niets anders te doen. Ik heb alle afleveringen van Tatort, Father Brown, Death in Paradise, Midsomer Murders en weet ik wat nog allemaal al gezien.

Kan niet afwachten om weer te beginnen en mijn familie al helemaal niet.

Groetjes en gauw tot ziens.

Kapsalon Hasseler Es
Als je ons googlet, en dat doe ik zo nu en dan. Je wilt toch weten of je nog gevonden wordt op het World wide web, dan doe ik dit altijd met zoekitem: kapsalon hasseler es. En dan staan we bovenaan. Leuk toch, goed voor mijn ego en we krijgen gelukkig ook veel goede waarderingen van jullie. Heel erg bedankt hiervoor.

Ik deed dit vorige week ook en zag ineens Kapsalon bestellen in Hasseler Es. Ik dacht het moet niet gekker worden, misschien een creatieve thuiskapper of zo. Had ik wel leuk en slim gevonden. Maar nee het ging over het gerecht kapsalon dat door thuisbezorgd.nl  wordt … eh  thuisbezorgd.

The story behind
Een kapsalon is een gerecht bestaande uit friet, bedekt met shoarma of döner, kaas. even onder de grill gezet, zodat de kaas smelt, met bovenop salade, geserveerd met knoflooksaus en sambal, bedacht door de Rotterdamse kapper Nataniël Gomes, gemaakt door shoarmazaak El Aviva, iets verderop in de straat.  Hij bestelde het regelmatig en stuur de klanten er naar toe als ze lang moesten wachten. ‘Bestel maar een kapsalon’ zei hij dan. Het gerecht werd populair onder jongeren en in 2017 werd het een ware een hype onder de elite van de Nepalese hoofdstad Kathmandu. Een kok die Nederland had bezocht introduceerde het daar.

Sinds 2011 wordt er zelfs jaarlijks de Gouden Kapsalon uitgereikt voor het beste kapsalon gerecht in Rotterdam. Kijk, zo leer je nog eens wat. Als we Wikipedia niet hadden.

Dat hebben we ‘Een kapsalon’. Welke branche kan nu zeggen dat ze een eigen gerecht hebben? Geen enkele toch?

Daarom, Nataniël Gomes, bedankt voor de gratis reclame!

Weet je wat ik helemaal vergeten ben te vertellen? Vast niet. Het gaat over muziek. Zoals velen met mij verbaas ik me nogal eens over de muzieksmaak van mijn kinderen. Wij hebben ze met veel muzikale zorg opgevoed, Chaka Kahn, Stevie Wonder, Prince, Marvin Gaye, Barry White, Bruce Springsteen, U2, Willy DeVille, wie? Ja vindt mijn man mooi, Terence Trend D’Arby, Tina Turner enz. enz. Om er maar eens een paar te noemen.

Dan mag je toch verwachten dat hier iets van blijft hangen. Maar wat schetst mijn verbazing. Ik hoor dagelijks, ga er maar voor zitten, Drake, DJ Kahled, Whiz Kaliffa, Kendrick Lamar, Dr. Dree, Jay-Zee, Diddy en als ik geluk heb ook nog iets van Ed Sheeran. Dat is de enige waarvan ik denk: Muziek! De enige Rap die ik echt mooi vind is ‘I’ll be missing you’, van Puff Daddy, en die is eigenlijk gewoon van de Police, maar dan anders.

Dat heet generatiekloof. Daar is niets mis mee. Toch ik kan me er niets bij voorstellen. Maar er is hoop. Courtney Hadwin. Zag ik op America’s Got Talent. 14 jaar, waanzinnige stem. Zij laat ‘oude tijden’ herleven. Als mijn kinderen dit lezen zeggen ze: ‘Mam je wordt oud’.

Ik liet mijn zoon het filmpje zien en het enige wat die zei was: ‘hm… ze kan wel zingen hoor maar die is compleet gestoord’. Kijk dat is het verschil met vroeger. Nu gooit men de autotune erop (Hebben ze trouwens van Cher gegapt, die deed dat al veel eerder). en alles klinkt hetzelfde, men monteert een filmpje met veel blote dames en dure auto’s en klaar. Vroeger zong je uit je hart. Courtney is jonge dame met een oude ziel en zingt waanzinnig.

Kijk maar:

Kijk, dat is nu iets wat alleen vrouwen goed kunnen inschatten. Wij hebben gewoon nieuw laarzen nodig. Dit keer, zo doen de schoenenzaken ons geloven, met een stevige hak. ‘Volgens mij heb je nog wel 4 paar in de kast liggen’ zei mijn man. Daar klopt natuurlijk helemaal niets van. ‘Die modellen kun je niet vergelijken met die van dit seizoen.’ Pareerde ik dan ook direct. Mijn man op zolder en warempel hij komt terug met 2 paar laarzen. Ik wist echt niet dat ze er nog waren. Normaliter ruim ik die wel regelmatig op.

‘Zie hier’ zei hij trots. ‘Heb ik je toch weer flink wat euro’s bespaard.’ Inderdaad, laarzen met een stevige hak. Uiteraard niet meer te dragen, wel met hak maar volledig niet meer van deze tijd vertelde ik hem. Hij zag het verschil toch echt niet zei hij, hoe ik ook probeerde hem de verschillen te laten zien.

Op dat moment komt gelukkig mijn dochter de kamer binnen en zegt: ‘Mam, die ga je toch niet meer dragen? Dat kan echt niet meer!’ ‘Niet?’ Zei ik onschuldig. ‘Zo kun je niet naar de salon’. Ze neemt de laarzen van mijn over, draait zich om, geeft me vette knipoog en legt ze bij de zaken voor het leger des Heils, mijn man in volle verbazing achterlatend.

Weet je wat het meest favoriete gespreksonderwerp bij de kapper is? Nou, wat denk je? In 1 keer goed, de vakantie. En hoe komt dit? Dat ga ik je vertellen. Wij, kappers, kletsen de hele dag. We zijn een wandelende Linda, Story, Viva etc. Soms gaan de gesprekken over helemaal niets, de ene klant is immers de andere niet.

De een komt voor de ontspanning en heeft voldoende aan onze handen, krullers en schaar in het haar en de ander bespreekt het liefst de nieuwste minnaar van Sylvie Meis of de gevolgen van de nieuwe miljoenennota. Je kunt met ons dus alle kanten op. En dan verzorgen we tussendoor je haar ook nog even tot in de puntjes. Als dat geen Multi tasking is.

Als je je klanten wat beter kent komt er vaak wat meer diepgang en wordt je soms een klein beetje een vertrouwenspersoon. Je bent iemand die men eigenlijk niet goed kent maar die wel een hele tijd met je bezig is. Iemand die zorgt dat je er goed uit komt te zien, die aan je zit, die misschien wel bepaalt welke kleur haar en welk uiterlijk je de komende tijd krijgt. Kortom, er ontstaat een bijzondere band, persoonlijk maar niet te dichtbij.

Terug naar het onderwerp vakantie.
Als je iemand spreekt die je voor het eerst ziet begin je niet direct over alle kommer en kwel in de familie. Een luchtiger onderwerp is dan vaak een goede start. En dan is de vakantie meestal een goed begin. Veel mensen zijn net terug van vakantie, gaan binnenkort op vakantie, maken plannen voor een vakantie enz.

En meer is het niet. We zouden ook over de hond of kat kunnen beginnen maar sommigen hebben een gruwelijke hekel aan huisdieren en dan staan wij met de mond vol tanden. Verzin dan maar een ander onderwerp. Dat durf je bijna niet meer.

Dus neem het ons niet kwalijk als we een gesprek beginnen met: ‘En, nog op vakantie geweest?’ Zie het als een opstapje naar een leuk gesprek met oprechte belangstelling van ons in jou, wie je bent, wat je doet, wat je bezighoudt en wat je boeit.