’Weet je?’ zei een vriendin van me laatst. ’Nou’ zei ik. ’Iedereen zit tegenwoordig op Facebook, Instagram, snapchat of iets dergelijks’. ’En?’ vroeg ik. ’Jullie niet’. ’En?’ ’Da’s niet meer van deze tijd joh’. ’Hoezo, ik ben al druk genoeg!’ ’Nee, jullie als bedrijf bedoel ik’.

’Maar ik heb toch een website’ zei ik, ’Beetje Old Scool meid’ zei ze. ’Nou zeg, ik old scool, Ok ik ben niet meer de allerjongste maar de rollator staat echt nog niet voor de deur, ik heb een Iphone, Ipad, kijk Netflix, dus wat nou old scool?

Wat Social Media betreft loop ik volgens haar gewoon strak achter. ’Klopt helemaal mam’ zei mijn dochter. ’Those, who use yesterday’s tools in today’s business, won’t be in business tomorrow’.

Bijdehandje, studeert een blauwe maandag communicatie en weet gelijk alles beter. Maar goed, eigenlijk hebben ze wel gelijk. Ik doe daar ook niets mee en stilstand is achteruitgang. Dus ik ben me gaan verdiepen in timelines, likes, followers, hashtags, trending topics enz.

En? Er ging een wereld voor me open. De mogelijkheden zijn geweldig. Dus vanaf volgende maand vind je ons ook serieus op Facebook en Instagram. Met leuke, lezenswaardige content.

Je ziet ik begin het al te leren. Dus like us, follow us, etc.

Weet je wat ik helemaal vergeten ben te vertellen? Vast niet. Het gaat over muziek. Zoals velen met mij verbaas ik me nogal eens over de muzieksmaak van mijn kinderen. Wij hebben ze met veel muzikale zorg opgevoed, Chaka Kahn, Stevie Wonder, Prince, Marvin Gaye, Barry White, Bruce Springsteen, U2, Willy DeVille, wie? Ja vindt mijn man mooi, Terence Trend D’Arby, Tina Turner enz. enz. Om er maar eens een paar te noemen.

Dan mag je toch verwachten dat hier iets van blijft hangen. Maar wat schetst mijn verbazing. Ik hoor dagelijks, ga er maar voor zitten, Drake, DJ Kahled, Whiz Kaliffa, Kendrick Lamar, Dr. Dree, Jay-Zee, Diddy en als ik geluk heb ook nog iets van Ed Sheeran. Dat is de enige waarvan ik denk: Muziek! De enige Rap die ik echt mooi vind is ‘I’ll be missing you’, van Puff Daddy, en die is eigenlijk gewoon van de Police, maar dan anders.

Dat heet generatiekloof. Daar is niets mis mee. Toch ik kan me er niets bij voorstellen. Maar er is hoop. Courtney Hadwin. Zag ik op America’s Got Talent. 14 jaar, waanzinnige stem. Zij laat ‘oude tijden’ herleven. Als mijn kinderen dit lezen zeggen ze: ‘Mam je wordt oud’.

Ik liet mijn zoon het filmpje zien en het enige wat die zei was: ‘hm… ze kan wel zingen hoor maar die is compleet gestoord’. Kijk dat is het verschil met vroeger. Nu gooit men de autotune erop (Hebben ze trouwens van Cher gegapt, die deed dat al veel eerder). en alles klinkt hetzelfde, men monteert een filmpje met veel blote dames en dure auto’s en klaar. Vroeger zong je uit je hart. Courtney is jonge dame met een oude ziel en zingt waanzinnig.

Kijk maar: