Heb je dat ook wel eens, dat je je verheugt op een leuk concert, omdat je de band nog van vroeger kent? En dat het dan verschrikkelijk tegenvalt? Je belevingswereld van toen is blijkbaar een hele andere dan die van nu. Of zijn die bands nu gewoon heel slecht geworden? Ik nijg naar het laatste.

Ik had graag naar Paul Young gewild maar de eerste keer werd het concert gecanceled, kon je de kaarten bewaren tot een latere datum maar ook de tweede keer ging het niet door. Een derde poging heb ik niet gedaan maar ik hoorde vorige week van één van jullie dat ze nog nooit zo’n slecht concert had meegemaakt.

En dat heb ik ook soms. Ik ging bijvoorbeeld naar Kim Wilde ……. Ik zie jullie al de wenkbrauwen fronsen Echt, Kim Wilde? Ja vond mijn man toen helemaal geweldig. Waarschijnlijk meer om de looks dan om de muziek. Afijn, wij met vrienden ernaar toe. Wat verschrikkelijk slecht, niet alleen de stem maar ook de looks waren compleet verdwenen. Wel een hele leuke avond gehad.

Toen met z’n allen naar Level 42. Ook met torenhoge verwachtingen en wat denk je? Wederom een compleet fiasco. Dus ik had het wel een beetje gehad met die artiesten van vroeger.

Tot ik een paar weken geleden zag dat Candy Dulfer in Metropool zou optreden. Ik vind haar altijd bijzonder, vroeger vooral samen met Prince, nu bij de Ladies of Soul maar ook met eigen band. uitstekende funk, geweldige saxofoonsolo’s en ze ziet er altijd prima uit. Is inmiddels ook flink in de 50. Dus toch gegaan, afgelopen donderdag in Metropool. Mooi in de buurt.

Wat een leuk concert, uitstekende band, super zanger en Candy die je een perfecte avond bezorgt met een tomeloze inzet, prima interactie met het publiek. Een artiest die leeft voor haar muziek die levert wat je verwacht, heerlijke muziek en veel plezier op een regenachtige, doordeweekse dag. Ben ik toch weer wat positiever over die ‘artiesten van vroeger’, al is Candy Dulfer gewoon een artiest van nu. Dus volgende keer, allemaal gaan!

Groeten,
Angelien